Studenten

Aan alle technische studenten:

Bedankt voor al jullie inzendingen en tot volgend jaar.
__________________________________

Van Kolibrie naar KuLibrie
KULeuven

Onderzoekers aan de Katholieke Universiteit Leuven hebben een microvliegtuig met flappende vleugels ontwikkeld. Ze baseren zich daarbij op de anatomie en de vliegwijze van de Rosse kolibrie, één van de kleinste vogeltjes op aarde. Maar waarom de kolibrie? Wel precies omdat hij zo klein en wendbaar is. Omdat hij zich vlot naar de meest onbereikbare plekken kan begeven en er ook kan blijven hangen. Je kan je dus wel indenken dat zo'n microvliegtuigje in de praktijk perfect inzetbaar is om allerlei tot hiertoe indenkbare taken uit te voeren. Maar om zover te komen moet je een cruciaal probleem oplossen. Hoe krijg je vleugels aan het flappen?

Van kolibrie naar… Kulibrie 
De kolibrie is in de eerste plaats een echt super minivogeltje. Het begincriteria waar het microvliegtuigje moest aan beantwoorden was derhalve dat het klein moest zijn, en uiteraard ook vederlicht. Het prototype kreeg de gepaste naam "Kulibrie” mee. De Kulibrie meet van vleugeltip tot vleugeltip slechts 11 centimeter en weegt amper 4,15 gram, het gewicht van een paar suikerklontjes. Maar wat de Kulibrie zo bijzonder maakt is de manier waarop zijn vleugels bewegen.

Waarom flappende vleugels?
Insecten en kolibries vliegen door te flappen met hun vleugels. Dat is een beduidend efficiëntere manier van vliegen dan de manier waarop vliegtuigjes met vaste vleugels of helikopters van gelijkaardige afmetingen vliegen. Die efficiëntie vertaalt zich in het feit dat ze meer gewicht tillen dan vliegtuigjes met gelijkaardige vleugels. Bovendien zijn ze in staat tot een veel breder scala aan vliegmanoeuvres. Zo kunnen ze niet alleen snel voorwaarts, maar ook zonder probleem zijdelings of zelfs achterwaarts vliegen. Ze kunnen af en toe ter plaatse blijven zweven en als het even moet zelfs ondersteboven landen. Net daarom dat er veel onderzoek gebeurt naar het aandrijven van microvliegtuigen met flappende vleugels, de zogenaamde ornithopters. Deze ornithopters zouden immers perfect gebruikt kunnen worden daar waar kleine afmetingen en het uitvoeren van snelle manoeuvres van groot belang zijn. Zo kunnen ze, bijvoorbeeld heel vlot en snel de meest onbereikbare hoekjes van een gebouw bereiken. Ze kunnen binnenin een grot het meest grillige parcours afleggen en zich door heel smalle spleten begeven. Ook vlot en snel tussen de bomen van een bos vliegen is voor deze ornithopters een koud kunstje.

Een erg complexe vleugelbeweging 
Anders dan grote vogels bewegen insecten en kolibries hun vleugels in een horizontaal vlak, het slagvlak. Ze voeren daarbij een zeer complexe vleugelbeweging uit die uit vier achtereenvolgende fasen bestaat: de buikwaartse slag, de supinatie, de rugwaartse slag en de pronatie. Deze vleugelbeweging is het eenvoudigst voor te stellen door ze zelf na te bootsen. Beeld je in dat je arm en hand samen een vleugel vormen van de Rosse kolibrie. Strek nu om te beginnen je rechterarm rechts van je uit en oriënteer je hand in een hoek van 45° ten opzichte van een horizontaal vlak, met je handpalm naar de grond gericht en je duim bovenaan. Beweeg nu je arm naar voren, in een horizontaal vlak en zonder hem te plooien. Dit is de buikwaartse slag. Om de supinatie uit te voeren, roteer je vervolgens je hand 90° met de klok mee. Doe dit rond een as in de lengte van je arm zodat deze weer een hoek van 45° graden vormt ten opzichte van een horizontaal vlak, maar nu met de handpalm naar boven gericht. Voor de rugwaartse slag beweeg je je arm zonder te plooien horizontaal naar achteren. Vervolgens roteer je op het einde hiervan je hand weer, maar nu tegen de klok in zodat deze weer georiënteerd is zoals in het begin. Deze laatste rotatie is de pronatie, de laatste fase van de vleugelbeweging. Als je nu echt wil vliegen als een Rosse kolibrie, hoef je enkel al die bewegingen ongeveer 40 keer per seconde na elkaar uit te voeren, terwijl je je arm een klein beetje op en neer beweegt zodat je hand een liggende acht maakt.

Hoe werd die complexe vleugelbeweging tot hiertoe nagebootst, of beter gezegd, niet nagebootst?
In feite kan je deze vleugelbeweging zien als een combinatie van twee bewegingen. Enerzijds heb je de slagbeweging. Die maak je door je armen te bewegen. Anderzijds heb je dan de zogenaamde pitchbeweging, in ons voorbeeld het roteren van de hand. Maar omdat het precies die combinatie van een slagbeweging en een pitchbeweging is die mechanisch erg moeilijk uit te voeren valt, werd tot hiertoe de vleugelbeweging vereenvoudigd door de pitchbeweging te negeren. Met als gevolg een slechte nabootsing
van hoe het er in de natuur aan toe gaat. De huidige mechanische “beestjes” presteren gewoon ondermaats in vergelijking met hun biologische tegenhangers wat luchtacrobatie en gewichtheffen betreft.

De oplossing heet Kulibrie 
De Kulibrie combineert daarentegen wel de slagbeweging met de pitchbeweging en genereert daardoor beduidend meer liftkracht. Om dit te realiseren is een totaal nieuw systeem bedacht. Dat systeem is gebaseerd op een combinatie van kabels die aan de vleugels trekken. De kabeltjes worden in beweging gezet door een nok, aangedreven door een uiterst kleine elektromotor. De voeding voor deze motor is een extreem licht lithium polymeer batterijtje dat slechts 1 gram weegt. Het batterijtje zorgt echter wel voor voldoende stroom om de motor draadloos te besturen. De vleugels bestaan uit dunne staafjes, uitgevoerd in een koolstofvezel composiet materiaal waarover een polymeerfilm is gespannen. Het geheel wordt samengehouden door een structuur uitgeprint door een 3D-printer. Dankzij deze perfecte mechanische nabootsing van de "biologische" beweging, het super lichte gewicht van de gebruikte materialen en de kleine maar toch krachtige elektromotor, zijn we er met de Kulibrie dus in geslaagd om een uiterst snel en flexibel inzetbaar vliegtuigje te bouwen.

Hoe ziet de toekomst er nu uit?
De bedoeling is de Kulibrie uit te rusten met een camera. Dankzij beeldherkenning zal hij dan probleemloos en autonoom in gebouwen of grotten en tussen de bomen van een bos kunnen vliegen.

project door: Frederik.Leys@mech.kuleuven.be


__________________________________

Gezocht: ontwerpers, ingenieurs en probleemoplossers, om mee te doen aan de James Dyson Award 2012

De James Dyson Award 2012 doet beroep op jonge designers en ingenieurs om te durven, inventief te zijn, anders te denken en zichzelf uit te dagen. De opdracht: ontwikkel een uitvinding die een probleem oplost.

De award nodigt ingenieurs en studenten design uit 18 landen uit om hun baanbrekende ideeën in te dienen. Inschrijven om mee te dingen voor de award kan vanaf 2 februari en nog tot 2 augustus 2012. De winnaar ontvangt een geldprijs van £10 000 en krijgt de kans om zijn of haar uitvinding te ontwikkelen. Een bijkomende £10 000 gaat naar de faculteit van de universiteit van de desbetreffende student.

De internationale jury zal op zoek gaan naar een project dat:
– een aantoonbaar en praktisch nut heeft, met een toegevoegde waarde voor de eindgebruiker
– is ontworpen met het oog op duurzaamheid
– bij voorkeur een werkend prototype is
– commercieel interessant is


Bekijk de oproep van James Dyson op YouTube: http://youtu.be/_GQwS2lWon4


__________________________________
CANopen in mobiele automatisering
VHTI Katho Kortrijk


Wij zijn 5 studenten in het 3de jaar Bachelor in de Autotechnologie aan het KATHO in Kortrijk.

Begin februari kregen we de opdracht om voor ons geïntegreerd project een didactische testopstelling van een chassis met hydraulische stabilisatie te realiseren, en dit volledig gebaseerd op CAN en CANopen.

Het chassis kan met behulp van een CANopen hellingshoeksensor worden gestabiliseerd. De communicatie tussen de hydraulische ventielen, het display en de controller gebeurt met CAN. Via het display kunnen we het programma visualiseren, alsook functies kiezen en instellingen wijzigen.

CAN technologie is op de dag van vandaag niet meer weg te denken bij moderne voertuigen.



De studenten die dit project verwezenlijkten:

Dejonghe Sean
Leys Sander
Liefooghe Niels
Pottevijn Dries
Tranoy Frederique

__________________________________
Uitbreiden proefstand met Beckhoff PLC
VHTI Katho Kortrijk

In veel scholen leren de studenten PLC’s enkel programmeren met de Siemens software, hoewel er 10-tallen verschillende soorten software hiertoe bestaan. Zo is de kans klein dat de student ook later in het bedrijfsleven enkel met Siemens software zal moeten programmeren. Met deze realisatie willen 5 laatstejaarsstudenten Energietechnologie de programmeerkennis van studenten in opleiding vergroten.

Enkele 3e jaarstudenten Elektrotechniek, Cyl Berghman, Cédric Dekindt, Jens Lanckriet, Stijn Liefooghe en Dennis Vervelghe, maken het nu mogelijk om ook Beckhoff PLC’s aan de bestaande proefstanden aan te sluiten. De studenten bouwden hiervoor een nieuw bord waardoor de proefstand verder wordt uitgebreid. Waar de studenten in opleiding vroeger verplicht waren om een Siemens PLC te programmeren kunnen ze daarnaast nu ook een Beckhoff PLC programmeren, wat hun programmeerkennis ten goede komt. Niet alleen hun programmeerkennis breidt uit maar ook hun inzicht in de voor- en nadelen van de verschillende PLC-systemen.

Eenmaal ze het gewoon zijn om met 2 soorten PLC’s te werken zullen ze in het latere leven ook sneller openstaan om met nog andere systemen te werken, zonder dat ze hiertoe gedwongen worden door hun werkgever. Zo valt de voorsprong voor Siemens PLC’s grotendeels weg waardoor de andere PLC fabrikanten niet meer met oneerlijke concurrentie te maken hebben.

Hopelijk volgen ook andere hogescholen dit initiatief en wordt zo de programmeerkennis van alle nieuwelingen op de arbeidsmarkt verrijkt.

project door:
Stijn Liefooghe: stijn.liefooghe@student.katho.be
__________________________________

Het kot van de toekomst
VHTI Katho Kortrijk

Hoe intelligent is het studentenkot in de toekomst? 6 studenten van de hogeschool KATHO ontwerpen een domoticasysteem aangepast aan de wensen van de kotstudent anno 2030.

Domotica is op vandaag niet meer weg te denken uit de nieuwbouwwoning. Het aandeel van die technologie zal in de toekomst enkel toenemen. Ook de kotstudent van de toekomst zal met die huisautomatisering vertrouwd zijn en het vanzelfsprekend vinden dat zijn kot daarmee uitgerust is.

“Het kot van de toekomst” is een realisatie van KATHO in Kortrijk. 3 themakamers worden ‘getest’ door 3 studenten. De elektriciteitsvoorziening is er nu heel basic. Met een schakelaar doe je het licht aan of uit.

6 studenten (Tom Glorie, Matthias Goemaere, Stijn Laleman, Sven Tytgat, Nick Vandenbroucke en Jeffrey Verhenne) uit de richting ‘Elektrotechniek’ van het departement Technologie & Informatica gingen de uitdaging aan om met het Niko Home Control systeem de domotica naar de wensen van de bewoners te programmeren.

Vind je het niet ‘cool’ om met de iPad of  iPhone de belichting te bedienen? Of voel je meer voor het dimmen van de ledverlichting met jouw smartphone? Of ben je helemaal weg van de bediening via aanraakschermen om het projectiescherm, als het even kan met bijpassende lichtsfeer, te activeren? Dit zijn maar enkele uitdagingen die de studenten kregen van de ‘test’-bewoners.

De programmeerkunsten van deze studenten gaan echter nog veel verder. Bij een verdacht geluid kan je door een simpele aanraking op een touch panel alle lichten aanschakelen. Ben je op vakantie? Geen probleem. Met de aanwezigheidssimulatie die in het domoticasysteem werd gerealiseerd krijgen buitenstaanders de indruk dat er nog bewoners in het huis aanwezig zijn.

Omdat energiezuinig wonen op vandaag, en nog meer in de toekomst, heel belangrijk is, wordt het energieverbruik ook gevisualiseerd op diezelfde tablet of smartphone.

De toekomst biedt met andere woorden veel nieuwe mogelijkheden. Ook toekomstige studenten hebben nood aan een verhoogd comfort. De vraag is nu: “Ben jij klaar voor de toekomst? “

project door:
Matthias Goemaere: matthiasgoemaere@hotmail.com
Tom Glorie
Stijn Laleman
Sven Tytgat
Nick Vandenbroucke
Jeffrey Verhenne
__________________________________

Save Energy project
VHTI Katho Kortrijk


Studenten zorgen voor besparingen in Sint-Paulusschool

KORTRIJK- Vijf laatstejaarsstudenten van de opleiding Bachelor in de Elektrotechniek van KATHO, departement VHTI, hebben als eindproject de opdracht gekregen om een energie-audit uit te voeren op de Sint-Paulusschool. Met het motto “Save Energy” willen de studenten op de basisschool Sint-Paulus te Kortrijk het energieverbruik verminderen.

V.l.n.r. herkennen we Matthijs Tempelaere, Sidney Mertens, Glenn Deklerck, Alexander Demeulenaere en Eric van Geijn

De studenten Alexander Demeulenaere, Eric van Geijn, Glenn Deklerck, Matthijs Tempelaere en Sidney Mertens gaan de uitdaging aan om het energieverbruik te laten zakken in de basisschool. Dit houdt in dat de studenten onderzoeken waar er kan bespaard worden op het vlak van elektriciteit, gas en waterverbruik. Hiervoor hebben de studenten een fictief bedrijf moeten oprichten, genaamd “BVBA Energetic Solutions”. Dit bedrijf is gespecialiseerd in het opmaken van energie-audits.

Dat een besparing in klein hoekje zit hebben de studenten kunnen bewijzen, bijvoorbeeld aan de hand van de beamers die de school gebruikt. Door het correct gebruiken van deze beamers kan de school ongeveer €140 op jaarbasis besparen. Dat besparen niet altijd gepaard gaat met grote investeringen hebben de studenten in dit project duidelijk aangetoond, met wat creativiteit kun je al heel wat besparen. Zo hebben de studenten in de spoelbakken van de oude toiletten gevulde waterflessen van 2 liter geplaatst. Hierdoor bespaar je per doorspoel beurt 2 liter water. Op jaarbasis kan dit ervoor zorgen dat je per oude toilet 1380 liter water bespaart. Ook op het vlak van verwarming werden reeds verschillende opties bekeken. Op het einde van de 6 projectweken, zullen de studenten ongetwijfeld heel wat energie besparende maatregelen aan de school voorstellen. Dit project kan dan ook echt als ‘verrijkend’ beschouwd worden voor beide partijen!

project door:

Matthijs Tempelaere
Sidney Mertens
Glenn Deklerck
Alexander Demeulenaere
Eric van Geijn: eric@vangeijn.be
__________________________________

Demostand
VHTI Katho Kortrijk

Begin februari kregen de laatstejaarsstudenten van de KATHO Kortrijk departement VHTI de opdracht om een geïntegreerd project te realiseren. Een groep van 6 laatstejaarsstudenten Bachelor in de elektrotechniek kreeg een project toegewezen waarbij ze een demostand dienen te bouwen in opdracht van de firma Beckhoff.

Beckhoff is een internationaal bedrijf dat Programmable Logic Controllers kortweg PLC’s produceert. Dit zijn elektronische breinen die bijvoorbeeld de motoren van een machine kunnen aansturen. In dit geval realiseert de Beckhoff PLC de besturing van een huis. Doordat alle elektrische componenten kunnen aangesloten worden aan een PLC ,is de PLC in staat om het volledige gebouw te beheren. Dit houdt bijvoorbeeld in dat, als er een persoon voor de deur staat, je hem kan zien via een IP camera en hem indien gewenst kan binnenlaten. Dit kan je perfect doen via een touch panel dat bevestigd is in het huis, maar kan je ook doen via een pc op het werk. Sleutels heb je niet nodig, je kan de deur openen via een RF-ID badge. Het grote voordeel van dit project is dat bestaande systemen zoals KNX, DMX en Dali domotica systemen door elkaar gebruikt kunnen worden om de verlichting aan te sturen. Zo kan je ook de rolluiken automatisch sturen via je eigen weerstation. Via het Enocean systeem is het bedraden van schakelaars niet meer nodig, je kan dit allemaal draad- en batterijloos doen. Gebouwenbeheer via domotica zal in de toekomst meer en meer toegepast worden zowel in grote kantoorgebouwen als in particuliere woningen. Dankzij het project van de bachelorstudenten zal het bedrijf Beckhoff op grote beurzen over een degelijke proefstand beschikken om de werking van zijn PLC’s te verduidelijken.

Tijdens de 6 weken dat de studenten werken aan dit project moeten ze ook een fictief bedrijf opstarten voor ‘Vlajo Small Business Project’. Dit houdt in dat ze een offerte en businessplan opstellen. Hierbij krijgen ze de kans om wat ervaring op te doen over het starten van een bedrijf.

De studenten die dit project verwezenlijken zijn:
Pieter Dewitte uit Ardooie: pieterdewitte51@hotmail.com
Jonas Vandendaele en Niels Vandevoorde beiden afkomstig uit Tielt
Michiel Hanssens uit Lendelede
Dieter Vanysacker uit Boezinge
Nico Thoré uit Watou


__________________________________

Thrythmic
Howest Kortrijk

Wij zijn 2 laatstejaarsstudenten Industrieel Ingenieur - Industrieel Ontwerpen aan de Hogeschool West-Vlaanderen (Howest) in Kortrijk. Voor het vak Mechatronisch Productontwerpen werkten wij aan een interactief spel dat mensen stimuleert om meer te bewegen op een leuke manier; Thrythmic.

Thrythmic bestaat uit drie platforms die, met muziek, spelers uitnodigen om te spelen. Ze worden uitgedaagd om op de beat van de muziek te springen. Elk platform geeft een bepaalde beat van de muziek weer. Een oplopende ledbar toont aan wanneer de spelers moet springen. Wanneer de laatste led van de ledbar brandt, moet de speler springen. Springt hij binnen het juiste interval, dan licht het midden van het platform op en verdient hij een punt. Wanneer het liedje afgelopen is, wordt aangegeven wie de winnaar is.

 Het prototype is gemaakt met Arduino. Hierbij is het springen vervangen door het slaan met de hand.

Er zijn verschillende uitbreidingsmogelijkheden:

• dankzij de modulaire configuratie kan het aantal spelers vrij gekozen worden
• er kunnen verschillende levels ingebouwd worden.

Trhythmic from Simon Des on Vimeo.

project door:
Simon Dessauvage
Mwenge Sikuli
__________________________________

Understanding the mechanical properties of marine ice
ULB

The purpose of this research project is to better understand the mechanical properties of a specific marine ice found in Antarctica and to determine the factors controlling its deformation. The aim is to refine Glen's flow relation (generally used for ice behaviour in deformation) under various parameters (temperature, salinity, debris, grain size ...) to improve deformation laws used in dynamic ice shelf models. This will give more accurate and / or realistic predictions on ice shelf stability and potential future sea level rise.

Antarctic ice shelves play an important role in controlling the ice flow from the grounding ice sheet towards the ocean. Removal of ice shelves leads to sudden grounded ice speedup, leading to accelerated sea-level rise. However, the processes of interaction of the ice shelves with the ocean at the grounding line are very complex. Marine ice results from ice-ocean interactions in the sub-ice shelf cavities. It forms and accumulates at different places below ice shelves and near the grounding line, hence stabilizing these zones through welding. It is known that marine ice plays a key role in the stabilization of the ice shelf and more generally in ice shelf dynamics. However, it is not taken into account in present-day ice flow models because marine ice has its own rheology, due to its specific physical and chemical properties. For an accurate large scale modelling, one needs realistic mechanical parameters. These can only be obtained by performing laboratory based deformation (e.g. compression) experiments. This project assess the potential of marine ice to stabilize ice sheets and grounding zones, ultimately allowing for more realistic modelling ice shelf dynamics by performing such compression experiment.

As a matter of fact, this project relies on ice samples that are only found at one place on earth: Antarctica. During this project, we performed ice core drilling near the Princess Elizabeth station. This represents a major challenge due to the specific field conditions as well as the necessary limited logistic available for such remote drilling trip. The field trip is not extensible, but there are some unpredictable weather problems like the katabatic wind, the snow or the fog (white out). During this ice core drilling campaing, we drilled almost to 100 meters deep, but the challengest work is to drill trough the sea water. Salt is a very bad friend who can quickly corrode electric component or the drill itself. Another challenge of this work is to be confronted to the fusion temperature. The water can always freeze inside the drill during his rise until the surface, compromising the results. The collected ice cores have been brought back to Belgium to perform laboratory-based compression experiments.

The research work is based on deformation experiments using a pneumatic compression device. There are several challenges associated with ice deformation experiments: The experiments are carried out very near to the fusion temperature  of the material. This implies working at very well controlled negative temperatures over periods as long as few weeks. These specific temperature conditions are not usual and therefore require specific cares for the design of the compression rig. In the framework of this project, we developed a custom built compression rig operated by pneumatic drives. It has been designed for performing uniaxial compression tests at constant load and under unconfined conditions. It is however preconditioned for use with rotational shear configuration in the future. The operating pressure ranges from about 0.5 to 10 Bars. This allows modifying the experimental conditions to match the conditions found at the grounding zone (in the 1 Bar range). To maintain the ice at low temperature, the samples are immersed in a silicone oil bath connected to an external refrigeration system. During the experiments, the vertical displacement of the piston and the applied force is measured by sensors which are connected to a digital acquisition system. The whole system is pictured in the figure below.

The first challenge of this project was to calibrate the device. After this first step, compression experiments on natural ice were performed. We started our experiments with continental ice samples from glaciers in the Alps. As mentioned however, the main aim of this research is to study the deformation of marine ice.

A first set of experiments are conducted on alpine and marine ice in the laboratory at different temperatures (-10°C, -6°C and -3°C) and for different fabrics (grain orientation). These fabrics are evaluated using an automated fabric analyser system (G50) before and after deformation. Samples with contrasted salinities (marine ice) are also compared. These experiments are compared with literature and alpine ice. The results show us that salinity does not play any role during the deformation, at this temperature and salinity content. Moreover, it seems in this first experimental data set that marine ice is more viscous than other type of ice. These results have potentially high important implications for the ice shelf dynamics which control the ice release rate to the ocean since this more viscous ice may enhance the overall stability of the ice shelf in a way not foreseen before.

In that view, we are now planning to implement these findings in current ice shelf models in order to more precisely understand the ice flow dynamics from Antarctica to the ocean.

Project by Marie Dierckx: mdierckx@ulb.ac.be
__________________________________

3D Interface
Howest Kortrijk

Wij zijn twee studenten Industrieel Ingenieur- Industrieel Ontwerpen aan de Howest in Kortrijk. Voor het vak Mechatronisch productontwerpen werkten wij vorig semester aan een 3D interface en bediening voor Telenet.

In de afstandsbediening zit een accelerometer die de versnellingen meet op drie assen. Door deze waarden te processen via een arduinobordje kunnen we een 3D interface aansturen die geprogrammeerd werd in Java.

De bewegingen die worden geëxtraheerd door de software zijn omhoog-omlaag , links-rechts en om een icoon te selecteren in de menu structuur kan men in de afstandsbediening knijpen. Als feedback begint het trilelement dan ook te trillen.

Verdere info ivm het project is te vinden op de blog : http://www.tiii.be/?page_id=774

Een filmpje van de interactie:


Project door :
Jonas Maertens: Jonas.Maertens@howest.be
Wouter Robeyns

__________________________________

Mr. and Mrs. Rig
Howest Kortrijk

Als student industrieel ontwerp aan Howest creëerden wij in opdracht van KULAK medicine een handrig. Dit in het kader van het vak mechatronisch product ontwerpen.

Voor een onderzoek naar het duimgewricht kwam de vraag om een manier te ontwerpen om de beweging van de duim te begeleiden. Deze beweging zal moeten gebeuren in een ct-scanner om op deze manier de beweging van het gewricht te kunnen vastleggen. Belangrijk hierbij is, is dat elke testpersoon dezelfde beweging op hetzelfde tempo maakt.

Om dit onderzoek voor de testpersoon toch aangenaam te maken, hebben we dit op een speelse manier aangepakt.

Zo ontwierpen wij Mr. and Mrs. Rig. Dit vrolijke duo zal de testpersoon begeleiden in het maken van de juiste beweging. De persoon zal zijn duim in de opstelling moeten plaatsen. Door vervolgens op de startknop te drukken wordt de begeleiding van de beweging gestart, de gebruiker moet enkel de wijzer volgen. Aan het einde van de test wordt de gebruiker bedankt door een verrassing uit de schatkist, die speciaal voor hem opengaat.

De beweging wordt door een arduino vanuit het kistje achteraan aangestuurd. Omdat er geen metaal in het te scannen gebied mag zijn, bevind alle electronica zich ver genoeg van de hand. Dit alles wordt gevoed door batterijen die in hetzelfde kistje als de arduino zijn aangebracht. Alle onderdelen zijn uit mdf gelaserd. De vormgeving is zodanig dat alle onderdelen als puzzelstukken in elkaar passen. Hierdoor zijn ze gemakkelijk op te stellen en achteraf weer op te bergen.

Om het volledige ontwerpproject te bekijken: onze blog

Een filmpje van het ontwerp


Project door:
Judith Lievens
Jolien de Ville
Eva Bens: Eva.Bens@howest.be

__________________________________

FX-Deck
Howest Kortrijk

FX-DECK is een add-on dat men gemakkelijk kan bevestigen tussen het skateboard en de assen. FX-DECK communiceert draadloos met de applicatie die geïnstalleerd staat op de gebruiker’s iPhone, iPod of Android.

Skaters luisteren vaak naar muziek tijdens het skaten. Jammergenoeg is er geen interactie aanwezig is tussen de skater en zijn activiteiten. FX-DECK biedt hiervoor een leuke oplossing. In de FX-DECK module zitten er druksensoren en een gyroscoop. Deze zorgen ervoor dat er tricks gedetecteerd kunnen worden. Deze trickdetecties beïnvloeden dan de muziek door het sturen van effecten.

FX-DECK kan zeker ook gebruikt worden op events en aangesloten worden op speakers, zodat het hele publiek kan meegenieten.

Met Arduino werd een prototype gemaakt, de communicatie tussen board en pc gebeurt hier via een UTP kabel. Er wordt momenteel gewerkt aan een draadloze versie.

Het resultaat kan je bekijken op:


FX DECK from Thijs Platteau on Vimeo.





project door: 
Dries Bovijn
Thijs Platteau: Thijs.Platteau@howest.be


__________________________________

Prototype Elektrische Wagen
VUB

Het VUB EcoTeam is een team van 15 Masterstudenten in de Ingenieurswetenschappen. Ons doel is het bouwen van een prototype van een elektrische wagen om hiermee deel te nemen aan de Europese Shell Eco-marathon in Rotterdam in mei 2012 en de Solar Race in Murcia in oktober 2012. De bedoeling is om zo zuinig mogelijk een parcours af te leggen binnen een bepaalde tijd. Dit jaar is het de tweede maal dat de VUB aanwezig zal zijn op de Eco-marathon en de Solar Race. Vorig jaar werd er een knappe achtste plaats behaald op de Eco-marathon en zelfs de derde plaats op de Solar Race in de eigen categorie. Zo zijn we in staat geweest om vele honderden kilometers te rijden met een hoeveelheid elektriciteit equivalent met 1 liter brandstof.

Dit jaar zullen wij ons voertuig verbeteren door een nieuw en lichter voertuig te ontwerpen en te bouwen met carbonvezels, de sturing aan te passen aan het nieuwe parcours en een nieuw type batterij te gebruiken die ontwikkelt is binnen de VUB. Dit project is voor ons een uitgelezen kans om onze kennis in de praktijk om te zetten, maar ook om de VUB (inter)nationaal in de kijker te zetten. Wij willen een signaal geven aan de maatschappij dat ecologisch rijden mogelijk is en dat de kennis aanwezig is om dit uit te breiden naar de gehele transportsector. Deze laatste boodschap is heel belangrijk aangezien het klimaat een grote duw in de goede richting nodig heeft.

Ons project is te volgen op onze website http://ecomarathon.vub.ac.be en onze Facebookpagina.

project door: Sam.Peeters@vub.ac.be
__________________________________

Datalogger Fysische grootheden
VHTI Katho Kortrijk

Wij zijn studenten van het Katho Kortrijk departement VHTI en hebben als Geïntegreerd project: datalogger van fysische grootheden

De datalogger logt allerlei verschillende sensoren. Dit alles wordt gelogd op een microSD kaart.

• 3D-Axis accelerometer
• GPS
• ...

project door: simon.vanveerdeghem@student.katho.be
__________________________________

Stigmeric Ant (mechatronics project)
Howest Kortrijk

Wij zijn 3 laatstejaarsstudenten Industrieel Ingenieur - Industrieel Ontwerpen aan de Hogeschool West-Vlaanderen (Howest) in Kortrijk. Voor het vak Mechatronisch productontwerpen (MECHATRONICS = MECHanisms + elecTRONICS) werkten wij gedurende het eerste semester aan een 'Stigmergic ant'.

Het doel van de opdracht was een robot mier te ontwikkelen die de stigmergie van mieren aantoont. Met dit project hoopt Howest op opendeur- en infodagen de mogelijkheden binnen het Industrial Design Center (http://www.industrialdesigncenter.be/) aan te tonen en zo middelbare studenten te lokken naar een ingenieursopleiding. Voor de ontwikkeling en het finale prototype van de mier gebruikten we enkel machines die in het Industrial Design Center aanwezig zijn.

Zowel bij het ontwerp als de programmering zijn we volledig van 0 gestart. Voor de loopcyclus van de mier maken we gebruik van inverse kinematics. De electonica bestaat uit een PC voeding (die we in de nabije toekomst hopen te vervangen door een baterij), een Arduino Mega en een servo controller die we gebruiken voor de aansturing van de 21 servo motoren.

Op onze blog is het volledige ontwerpproces te volgen.

Er is ook een youtubefilmpje van ons project:


project door:
Cesar Vandevelde
Ivo Six
Laurenz Tack: Laurenz.Tack@howest.be
__________________________________

Arbitrary Waveform Generator
VHTI Katho Kortrijk

Een Arbitrairy Waveform Generator is een toestel dat willekeurige, programmeerbare golfvormen kan genereren. Dit kunnen bijvoorbeeld sinusvormen, blokgolven maar ook ADSL signalen of controlesignalen voor een motorsturing zijn.

Een eerste prototype is ontwikkeld op basis van FPGAs. De code is sterk modulair opgebouwd, zodat gemakkelijker aan een groot en langdurig project kan gewerkt worden. Er zijn functionele modules gebouwd voor het schrijven en lezen van EEPROM geheugen, RS232 communicatie, seriële DACs met buffer en parallelle hoge snelheid DACs met buffer. De nodige aansturing wordt verwezenlijkt met VHDL code. Er is C# applicatie voorzien voor de communicatie met de hardware, evenals een VHDL-interface met muisbediening vanuit de FPGA.

Het project van vorig jaar werd uitgevoerd met behulp van een FPGA demo bord. Dit jaar ontwerpen wij zelf het PGA bord en zorgen we ervoor dat er modulair en dus opbouwend kan gewerkt worden.

FPGA bord

FPGA basisbord

Het FPGA bord kan indien gewenst vervangen worden indien men betere eigenschappen van een andere FPGA wil gebruiken. Hierbij moet nog steeds rekening gehouden worden met de 144 pin aansluiting. De FPGA wordt geprogrammeerd dankzij een JTAG aansluiting die je modulair kunt aansluiten aan de FPGA.

JTAG module

De verbinding met de PC gebeurt niet meer door seriële communicatie, maar rechtstreeks via USB aansluitbaar. Deze module wordt rechtstreeks aangesloten aan de FPGA via een PMOD module.

USB module

project wordt gerealiseerd door:

Tant B. : bram.tant@student.katho.be
Lavent T.
Delboo B.
Slabbynck M.


__________________________________

Aanpassen speelgoed voor personen met een handicap
VHTI Katho Kortrijk

Binnen Dominiek Savio wordt al sinds jaren een vrij uitgebreide spelotheek uitgebouwd die voor iedereen toegankelijk is, en die vooral ook een ruim aanbod wil bieden aan speelgoed dat aangepast is voor kinderen met een motorische handicap.

Het aanpassen van speelgoed, of zelfs het maken van spelmateriaal is zeer tijdsintensief. In de gewone handel is heel wat aantrekkelijk speelgoed te koop. De kinderen willen heel graag ook eens iets kunnen kiezen uit een speelgoedboekje. Vooral spelletjes met afstandsbediening vormen een grote aantrekkingskracht. De bediening ervan vormt echter een groot probleem. De knopjes zijn te klein, en staan vaak te dicht bij elkaar waardoor het spelletje niet te spelen valt. De aanpassingen hiervoor zijn momenteel nog onvoldoende.

1. Het bestaand speelgoed moet eenvoudig kunnen bediend worden met een aangepaste afstandsbediening of besturing.
- De besturing moet beschikken over duidelijke, grote knoppen en moet robuust zijn.
- De besturing moet aanpasbaar zijn, volgens de motorische mogelijkheden of beperkingen van de kinderen.
- De besturing moet er aantrekkelijk uitzien.

2. De besturing moet kunnen bediend worden met een Adremo rolwagen. Deze rolwagen met hoofd-voetbesturing heeft zijn eigen bedieningssysteem. De functies van de rolwagen moeten kunnen gebruikt worden om het speelgoed te besturen. In dit geval moet er geen rekening gehouden worden met knoppen of met het uizicht. Er dient wel een schakeldoos gemaakt te worden die de functies van de Adremo rolstoel omzet in die van het speelgoed.

3. Het speelgoed moet kunnen uitgeleend worden in de spelotheek. Het is belangrijk dat er meerdere zaken worden aangepast zodat de kinderen een keuze kunnen maken uit meerdere dingen.




project door: ruben.piepers@student.katho.be

__________________________________

Ethernet Engergy Management System
VHTI Katho Kortrijk

Wij zijn studenten van het VHTI te Kortrijk (Katho) en hebben als eindwerk: een systeem ontwikkelen waarbij verschillende zaken kunnen worden geautomatiseerd / gecontroleerd. Dit is in opdracht van het VTI te Ieper.

Ons systeem werkt aan de hand van een kalender per lokaal, deze is synchroniseerbaar met het lesrooster-pakket van Untis. In deze kalender zit alle informatie zoals welke uitgang te sturen of de verwarming inschakelen op x aantal graden. Ons domoticasysteem werkt stand-alone, als er aanpassingen moeten worden gedaan kan dit via een webpagina die het volledige beheer doet. Onze microcontroller bevat een RTC die om de maand zal worden gesynchroniseerd met onze server.



Lander Lamotte: 1003454109@student.katho.be
Mathieu Velghe
Sander Lapiere
Bert Delbaere
Steve Vandenbussche

__________________________________

Multi-Axis Controller
VHTI Katho Kortrijk

Voorstelling studenten
Wij zijn vier laatstejaarsstudenten uit de Katho, departement VHTI. Daar volgen wij de bachelor opleiding Elektronica-ICT. Voor onze bachelor proef maken wij een vernieuwend stuursysteem die in samenwerking is met het lab NCU (Non-Contact Ultrasone). We zullen hier even kort het concept voorstellen.

Voorstelling project
Ons project omvat het aansturen van meerdere assen die simultaan kunnen verplaatsen. Via een .NET programma gebruik makend van onze DLL, kunnen we de controller aansturen die de motoren afzonderlijk/simultaan laat bewegen. Deze bewegingen hebben een nauwkeurigheid van minder dan één honderdste van een millimeter. Om deze nauwkeurigheid te behalen maken we gebruik van een microstep stappenmotor en nauwkeurige overbrengingen. Deze opstelling zal worden gebruik in het lab NCU voor ultrasone kwaliteitsmetingen. Om deze sturing te realiseren maken we gebruik van een microcontroller die de USB commando’s naar frequentie sturing zal omzetten.

Op de foto hieronder zie je de volledige meetopstelling met de negen assen.

Cis Acx
Karel Coudijzer
Mathias Hellebuyck
thijs.vanovenacker@student.katho.be
__________________________________

RoboTender
VHTI Katho Kortrijk

Wij zijn studenten van het Katho Kortrijk departement VHTI en hebben als Geïntegreerd project: een automatische bar.

De klanten kunnen hun bestelling plaatsen via een smartphone applicatie. Het besturingssysteem van de smartphone is windows phone 7,5.

Het is een project dat vorig jaar begonnen is dat we aanpassen en verbeteren.



Project contact: floris.colpaert@student.katho.be

__________________________________

Aquaponics
VHTI Katho Kortrijk

Wij zijn studenten van het VHTI te Kortrijk (Katho) en hebben als eindwerk: een visvoedersysteem automatiseren met CAN-bus in een viskwekerij.

Hierbij meten we het gewicht van het voeder die we geven omdat de vissen per dag 1,5% groeien en dus 1,5% meer voeder nodig hebben.

Dit gebeurt via een weegcel en een overbrenging om het voeder mooi gelijkmatig te verdelen.

Alles wordt beheerd via een website en daar wordt ook gelogd zodat studenten en docenten de waarden kunnen bekijken en zo hun labo’s mee uitvoeren.

Project contact: niels.berghe@student.katho.be
__________________________________

Hyperion materials
KU Leuven

Dit project werd verwijderd op vraag van de betrokken studenten. Indien je toch meer informatie wenst, kan je terecht bij onderstaande contactpersonen.

Project door:
Jeroen Tuytens
Georg Polzer
Tyll Naber
Jan Rys

Project contact:
jeroen_tuytens@hotmail.com
__________________________________

Finale schakeling
VTK

Jaar 1: Het wagentje - project: in jaar 1 was het de bedoeling van een systeem te creëren waarbij een wagentje van een heuvel af reed en door een toevoeging van energie op een rij te kiezen manier (mechanisch, met een gewicht, elektrisch, via druk systemen) op dezelfde hoogte te laten aankomen aan de andere kant. Ons team heeft toen een elektrisch systeem gekozen dat via een elektromotor het wagentje naar boven trok na vasthechting met een magneet. Van ons project heb ik geen beeldmateriaal maar een andere groep had wel een youtube filmpje hierover.

Jaar 2: In jaar 2 heb ik met mijn groep een elektrisch systeem gebouwd dat de energie vanuit een zonnecel gaat gebruiken om een batterij op te laden De bedoeling va het systeem was om de batterij constant aan maximaal vermogen op te laden. Dit werd gedaan via een algoritme geprogrameerd op de microcontroller dat via een zelf ontworpen syteem (voltage regulator - dc-dc converter -optocoupler -transistor) de spanning/stroom verhouding regelde. Ook werden er enkele beveiligingen aangebracht. De ontworpen schakeling vindt u terug in bijlage

Jaar 3: In jaar drie kwam het dragon project: een robot gebaseerd op het segway principe. Dit was een project met veel mensen samen en bevatte veel teams: brein ( display regelen + linetracking), bus( communicatie tussen modules), RF (draadloze bediening van de dragon via PC), hoekmeting tov het gravitatievlak (nodig voor bergop-bergaf rijden), radar (muren ontwijken), regellus ( systeem ontwikkelen om recht te blijven , voor/achteruit te rijden en om te draaien) en motorsturing ( de robot laten doen wat regellus doorgaf) . Bekijk hier een sfeerfilmpje van dit project.

Jaar 4: Het ontwerp en de layout van een opamp: het sizen van een gegeven opamp topologie naar bepaalde specifcaties en het daarna lay-outen van de chip.


Projecten door pietergrevendonk@gmail.com
__________________________________

CQS-Racing team
Group T

Vanaf juli 2011 namen enkele nieuwe master studenten de opdracht aan om het CQS Group Racing Team verder te zetten. Dit team zou zich vooraal gaan focussen op het verder ontwikkelen van de Pegasus, één van de grootste veranderingen was het verwijderen van de hybride aandrijflijn wegens de lage betrouwbaarheid en lage performantie tijdens uithoudingsraces. De verbrandingsmotor werd zwaar onder handen genomen en met een vermogenswinst van 50% en enkele verbetering aan het ontwerp van de wagen was Pegasus klaar voor zijn tweede deelname aan de 24uren race van Francorchamps. Pegasus presteerde boven alle verwachtingen, dit jaar met onder andere toppiloot Bert Longin achter het stuur, en ging lopen met een tweede plaats in de experimentele klasse (= een klasse waar enkel wagens in deelnemen die gebruik maken van E85 brandstof)...

Lees het hele verhaal op: http://www.cqsgrouptracingteam.be

__________________________________

Bio-indicator
KU Leuven

In dit project wordt er geprobeerd om een oplossing te vinden voor afwijkende houdbaarheidsdata. Vaak verschilt de werkelijke immers van de theoretische houdbaarheidsdatum dewelke wordt weergegeven op voedingsverpakkingen. Het probleem wordt onderzocht, er worden experimenten uitgevoerd om een beter inzicht te krijgen in de oorzaken voor dit probleem en er wordt een oplossing aangeboden in de vorm van een bio-indicator.

Project door: 

Maarten Merckx
Frederik Moyaert
Kevin Moyaert
Domien Saenen
Tom Van der Voorde
Eveline Vranken

__________________________________

Reverse engineering schijfremmen
KU Leuven

De levensduur van remschijven is aanzienlijk korter dan de levensduur van de auto zelf. Gedurende de gebruiksfase van het voertuig zullen deze remschijven dus ook meermaals vervangen worden. Om deze reden bestaan er, naast de remschijven die door de autofabrikant geleverd worden, ook goedkopere aftermarketproducten. In dit kader krijgt ons team de opdracht om de remschijven van twee verschillende producenten te vergelijken. Het gaat hier om de remschijven (achteraan) op de Mercedes-Benz A-klasse. De te vergelijken producten zijn afkomstig van Mercedes-Benz enerzijds, en Zimmermann anderzijds.

Na een vergelijking van de materiële eigenschappen van de twee remschijven kan er besloten worden dat de materiële verschillen meer te merken zullen zijn als een verschil in levensduur tussen de twee remschijven dan een prestatieverschil (bij normaal gebruik). De Mercedes remschijf is minder bros, is thermisch meer stabiel, heeft een hogere hardheid en heeft ook een oppervlaktebehandeling ondergaan. Allemaal eigenschappen die leiden tot een betere weerstand tegen degradatie. Als laatste dient er opgemerkt te worden dat er wel een extra kostprijs hangt aan de langere levensduur van de Mercedes remschijf.

Project door
Michelle Driesen
Arnaud Duboccage
Axel van de Walle
Wouter Van Aeken
__________________________________

Bioplastic uit aardappelen
KU Leuven

Dit project handelt over de microbiologische omzetting van glucose tot zuivere glycerol. Dit is slecht één stap in het hele proces om vertrekkende vanuit een ‘patat’ tot een plastic te komen.

Op basis van fermentatie door middel van gisten, Saccharomyces cerevisiae (bakkersgist) en Zygosaccharomyces rouxii, zal er getracht worden om glycerol te produceren. De gistcellen dienen opgekweekt te worden in de voorziene mediums zoals YEPD voor S. cerevisiae (Sectie 6). Na de percultivatiestap en het fermentatieproces worden dagelijks de pH, het drooggewicht, de optische densiteit en het glucoseverbruik gemeten. Zo kan de groei van de cellen en de productie van glycerol opgevolgd worden. 

Naarmate het project vordert, wordt er ook onderzoek verricht naar de invloed van NaCl en bisulfiet wanneer deze worden toegevoegd aan het fermentatiemedium. Ook wordt de impact van verschillende glucoseconcentraties behandeld (Sectie 7). Uiteindelijk is een opschaling van het hele proces naar een 3L-bioreactor gebeurd en worden de voor- en nadelen hiervan bekeken (Sectie 8 en 10). 

Het uiteindelijke resultaat is dat de glycerolproductie een cyclisch verloop kent. De glycerol wordt eerst opgebouwd en dan terug afgebroken, hierna wordt deze cyclus terug herhaald. De concentratie aan glycerol was ook niet rendabel om op industriële schaal toe te passen. Glycerol kan dus beter aangekocht worden van bedrijven die glycerol produceren via chemische synthese...

Project door
Michelle Driesen
Sarah Gyssels
Jan-Bart Hannes
Rik Hannes
Joost Hawinkel
Nick Hermans

__________________________________

Tennismachine
KU Leuven


__________________________________

Unmanned Aereal Vehicle - UAV
KU Leuven




__________________________________

Myo-elektrische handprothese
KU Leuven

Het doel was het bouwen van een eenvoudige elektrische handprothese die in staat is een blikje vast te grijpen en leeg te gieten. Het budget bedroeg 250 euro. Enerzijds moeten de vingers kunnen sluiten en anderzijds moet de hand kunnen roteren.

Drie servomotoren lossen dit probleem op. Een motor in de pols zorgt voor de rotatie van de hand. Daarnaast stuurt een tweede motor het onderste kootje aan en de laatste motor doet het middelste kootje bewegen. Het bovenste kootje hangt vast en beweegt niet.

Een microprocessor bestuurt de motoren. Dit is een Arduino-plaatje. Met potentiometers is het mogelijk de positie van de motoren te bepalen. Op de hand zit er een functie om het voorwerp automatisch op te tillen. Druksensors bepalen namelijk of het voorwerp voldoende ingeklemd is.

De hand bestaat voornamelijk uit aluminium. Ook wordt er veel plexiglas gebruikt. De motoren zitten bijvoorbeeld ingeklemd in plexiglas.

Ten slotte was er demodag waar de handprothese te bezichtigen was voor een breed publiek.

Bekijk hier een filmpje over het project.

Project contact: laurensdepoorter@gmail.com
__________________________________

Formula Student Team
Lessius

Met een twintigtal masterstudenten van het departement Toegepaste Ingenieurswetenschappen en een vijftal studenten professionele bachelor van het departement Technologie, vormen we samen het Formula Student Team van Campus De Nayer, associatie van de Lessius Mechelen hogeschool.

Deze combinatie van gemotiveerde studenten uit verschillende opleidingen en departementen zorgt voor een gezonde mix van vaardigheden en kennis. Bovendien kunnen we steeds gebruik maken van alle faciliteiten op de campus.

Zo zijn we de Eerste Belgische Hogeschool met een Formula Student team.

Alle details zijn hier te lezen.  

__________________________________

Solar boat
KdG-IWT

Ontwerp en realisatie van een “Solar boat”:

Vanaf september 2011 focust het KdG Solar Boat Team 2012 zich volledig op de “Dong Energy Solar Challenge”. Deze race vindt plaats in Friesland van 8 tot 14 juli 2012. Het team van 2012 bestaat uit 5 studenten van de Karel de Grote Hogeschool Antwerpen, 3 van de richting elektromechanica, en 2 van de elektronica richting. Ze hebben als voornaamste doel: een podiumplaats behalen in de Frisian Solar Challenge, in Friesland, juli 2012.

Dit project is dus niet zomaar een studentenproject! Op een jaar tijd een nieuwe boot ontwerpen die enkel aangedreven mag worden door zonne-energie, die boot ook daadwerkelijk bouwen, testen en er bovendien het parcours van de Elfstedentocht, 220 km, snel mee uitvaren tijdens de deelname aan een internationale wedstrijd in Friesland: het is niet niets.

Bovendien wordt met dit project de mogelijkheid van groene energie nog eens extra in de kijker gezet. Tevens wordt ervaring opgedaan, en worden heel wat inspanningen geleverd om partners te overtuigen om in dit project te stappen, en zullen er persvoorstellingen of evenementen uitgewerkt worden. KdG, departement IWT, neemt volgende zomer voor de 3e maal deel aan die wedstrijd. Het huidige team heeft zich dus o.a. eerst verdiept in de 2 vorige ontwerpen. Met die opgedane kennis, de ervaring en consultancy van vorige teamleden, wordt nu gestart aan de realisatie van een nieuwe boot. Er bleken immers een aantal grote aanpassingen nodig aan de vorige boot, deels door beschadigingen of onvolkomenheden, maar ook omdat ondertussen de reglementen door de organisatoren aangepast werden. Zo worden nu in de reeks waarin dit team deelneemt, voor de aandrijving van de boot 4 vernieuwde zonnepanelen voorzien, waar het in de vorige wedstrijd om 5 ‘oudere’ panelen ging.

Foto: het huidige team bij de vorige “KdG-solar boat”.

Er wordt vooral een betrouwbaar systeem beoogt, met een duidelijke knipoog naar prestaties. Het volledige mechanische, elektrische en elektronische systeem wordt grondig aangepakt en opnieuw ontworpen, om zo bedrijfszeker aan de start te staan van deze unieke wedstrijd.

Wenst u het project te bezichtigen? Kom dan gerust eens kijken op de Opencampusdag op 17 maart 2012 van 10-17u : KdG Campus Hoboken (IWT), Salesianenlaan 30, 2660 Hoboken.

Studenten: Jeroen Peeters,Jannis Govaert, Brecht Staelens, Maxim Croket, Nick Hanot

Web: http://www.solarboat.be/solar2012/

Contact, promotor: Walter Janssens, docent CAD-CAM-CAE - departement IWT van KdG - walter.janssens@kdg.be

__________________________________

3D-printer: Mendel 
KdG-IWT

3D-printer “Mendel”: werking optimaliseren en operationeel maken

“3D-printers zijn tegenwoordig een echte hype.” hoor je vaak zeggen. Inderdaad, bepaalde types zijn ook betrouwbaar en betaalbaar geworden, zelfs voor particulier gebruik. In het departement Industriële wetenschappen en Technologie, van de KdG- Hogeschool, heeft men daarin de laatste jaren al enige ervaring opgebouwd. Bij een 3D-printer wordt de 3D-vorm ontworpen in een CAD-pakket, en softwarematig geconverteerd naar een STL-file, waarmee dan een “leesbaar bestand” voor de 3D-printer gecreëerd wordt, bestaande uit concrete G-codes. Het reële stuk kan dan gevormd worden, ofwel door een omzetting van vloeistof of poeder tot het gewenste object, ofwel door het laagje bij laagje neerleggen van materiaal dat in de printkop op de juiste smelttemperatuur gebracht wordt. Van dit laatste type heeft men bij KdG ondertussen 2 verschillende modellen gerealiseerd: een Mendel en een Makerbot.

Deze printers kunnen dus beschouwd worden als cartesische robots met een printkop waarin een extruder de kunststofdraad (ABS of PLA) op de juiste smelttemperatuur brengt en via de spuitmond op de juiste locatie “neerlegt”..  Doel: complexe vormen, op kleine oplage, relatief snel zelf uitprinten, in reële 3D-vorm.

Deze techniek wordt vaak gebruikt in het kader van “Rapid Prototyping”, maar evenzeer bij het vervangen van defecte onderdelen die moeilijk of niet meer te bestellen zijn, of om creatieve ideeën zelf om te zetten tot een concreet, “betastbaar” voorwerp: productie op maat en “on demand”, zeg maar. Bovendien komt hierbij weinig of geen afval van grondstoffen voor.

Projectopdracht:

Operationeel maken van de ‘Mendel-printer’, oplossen van een aantal ‘kinderziektes’: o.a.

• aanpassen/verbeteren van het doorvoerenr van de ABS-draad,
• aanpassen extruder,
• optimaliseren temperatuursmeting,
• experimenteren met verschillende instellingen zoals temperatuur in de extruder, dikte van de laagjes, vullingsgraad, …
• besturingssoftware: opzoeken, informeren, en installatie van een recentere versie.
• de printer uitrusten met een verwarmd bouwplatform, wat zeker voor grotere stukken een noodzaak blijkt te zijn. Hiervoor dient ook het elektronisch gedeelte aangepast te worden.

Voor het doorvoeren van de ABS-draad gebruikten de studenten al een nieuw ontwerp, waarbij de tandwielen en verbindingsstukken met de andere beschikbare 3D-printer, de Makerbot MK5 werden uitgeprint. (zie foto) .

Hiermee wordt het principe toegepast van RepRap (self Replicating Rapid prototyper): een opensource-project waarbij de 3D-printer in staat moet zijn om zoveel mogelijk eigen onderdelen te kunnen bouwen.

Beoogde eindresultaat:

• Goed functionerende, betrouwbare 3D-printer realiseren.
• Didactische voorbeelden aanmaken, als ondersteuning bij de lessen ontwerpen.
• Experimenteren met verschillende materialen en de mogelijke verbanden tussen de instellingen van de 3D-printer ontdekken: temperatuur, snelheid, laagdikte, vullingsgraad, … Op die manier kan een koppeling gemaakt worden met het vak materiaalbeproeving, en misschien loopt dat nog uit tot boeiende onderzoeksprojecten.
• Doel is om via opgedane ervaring verder te innoveren, en tevens de master-studenten industrieel ingenieur elektromechanica via eindwerken, maar ook tijdens labozitting(en) daarmee laten kennis maken.
• Eventueel, volgens de vraag, kan dit ook leiden tot ‘dienstverlening’ …

Dus : “dromen omzetten in tastbare 3D-vormen”.

Studenten: Tim Verheyen & Kevin Raes

Contact, promotor: Walter Janssens, docent CAD-CAM-CAE - departement IWT van KdG - walter.janssens@kdg.be

Wenst u een 3D-printer aan het werk te zien? Kom dan gerust eens kijken op de Opencampusdag op 17 maart 2012 van 10-17u : KdG- IWT, Campus Salesianenlaan 30, 2660 Hoboken.

__________________________________

Winnaar ‘Dag Van De Ingenieur’ – editie 2011

Net zoals vorig jaar roept USG Innotiv zoveel mogelijke technische studenten op om hun project op de site van de ‘Dag Van De Ingenieur’ te plaatsen. Zo kunnen ze, na de selectie door de jury, in aanmerking komen voor een leuke prijs en uiteraard een eervolle vermelding. Het is een mooie gelegenheid om hun competenties te tonen aan de arbeidsmarkt en een flinke ruggensteun bij toekomstige sollicitaties.

We zijn even gaan kijken waar Joni Vanderheijden, de winnaar van de editie 2011, nu zoal mee bezig is. Hij antwoordde graag op volgende vragen.

1. Je bent aan het werk. Wat doe je nu?
Ik ben in oktober begonnen als safety ingenieur bij de MIVB (Maatschappij voor het Intercommunaal Vervoer te Brussel). In deze functie behandel ik de risico’s die impact hebben op het wezen van onze reizigers, om ervoor te zorgen dat zij geen enkel gevaar lopen op hun reizen door Brussel.

Een voorbeeld? Eén aspect van mijn functie is het ondervangen van de risico’s voor het PULSAR project: de automatisatie van de metrolijnen 1 & 5. De veiligheid van de reizigers moet hierbij gegarandeerd worden in alle situaties, dus ook zonder bestuurder.

2. Hoe ben je bij je huidige werkgever gestart?
De MIVB was aanwezig op een jobbeurs georganiseerd door onze campus (Erasmushogeschool Brussel – departement IWT) en daar overhandigde ik hen mijn CV. Ik werd enige tijd later gecontacteerd om te komen solliciteren voor de betreffende functie.

Uiteraard had ik niet veel ervaring op het vlak van veiligheid voor spoortoestellen maar de MIVB bezorgde mij de nodige informatie en opleidingen. De praktijk leert me nu dat dit een boeiend vakgebied is omdat er naast engineering een boel andere dimensies bijhoren, zoals menselijk gedrag. Men kan bijvoorbeeld alle technologie voorzien voor een vlotte evacuatie, maar als men geen rekening houdt met de factor ‘paniek’, kan het nog altijd nefast aflopen.

3. Licht aub nog eens heel kort het project toe waarmee je de selectie hebt gewonnen bij de Dag Van De Ingenieur wedstrijd.
Het project genaamd ‘Nomad Light Molecule’ was een samenwerking met designer Maarten De Ceulaer. Het doel was: draadloos energie verzenden naar de bollen van een lamp zodat deze licht konden uitstralen en toch mobiel blijven.

Neem een kijkje op de site van vorig jaar om meer te lezen over Joni’s project: http://dagvandeingenieur.blogspot.com/p/projecten.html#winner

4. Hoeveel tijd heb je destijds in je project gestoken en hoe groot was het team waarmee je dit gerealiseerd hebt? Waren er partners bij betrokken?
Officieel werkte ik alleen aan het project, maar niets was minder waar. Ik heb veel hulp gehad van de assistenten en professoren op onze school. Er was op mijn hogeschool een zeer persoonlijke begeleiding van de studenten. Dat vond ik tijdens mijn studies al een heel sterk punt. Ik kon altijd ergens terecht als ik met een vraag of een probleem zat.

5. Is het project gecommercialiseerd of zijn er plannen om dat te gaan doen?
Door beperkingen op gebied van technologie, grootte en straling was het ergonomisch overstralen van voldoende energie – voor een uniforme verlichting van de bollen – geen mogelijkheid. Draadloze energieoverdracht is al ver geëvolueerd maar heeft ook zijn beperkingen voor het veilig overstralen van een hoog vermogen.

6. Heeft het project deuren voor je geopend?
Ik word er nog regelmatig over aangesproken. Dergelijke draadloze verlichting, spreekt natuurlijk tot de verbeelding.

7. Heb je enige extra visibiliteit voor je persoon en project ervaren dank zij je deelname aan de Dag Van De Ingenieur 2011?
Vooral tijdens mijn sollicitatiegesprekken kwam het af en toe ter sprake. Werkgevers doen het onderzoek van toekomstige werknemers wel grondig. En mijn deelname aan de wedstrijd is niet onopgemerkt voorbij gegaan. Het zal misschien niet de doorslaggevende factor geweest zijn maar het was een mooi pluspunt.

8. Je hebt bij de wedstrijd ook een Lego Mindstorm gewonnen. Heb je er al iets mee gedaan of ligt hij nog in de kast?
Ik heb er een robot mee gemaakt en die heeft lang op mijn kot gestaan. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik nooit de tijd heb gevonden om er batterijen in te steken. Onlangs verhuisde ik en haalde de robot daarvoor terug uit elkaar. Wat een zonde! Maar als ik de tijd vind, mag je er zeker van zijn dat die robot weer vrolijk door mijn appartement zal paraderen.

9. Heb je je mening aangaande je carrière al bijgesteld nu je aan het werk bent? Hoe ziet je toekomst er nu uit?
Dat is nog te vroeg. Ik zoek momenteel mijn weg nog binnen deze uitdaging. Er zit veel evolutie in deze job omdat ze mee groeit met de mensen en hun noden. Zoals het er nu naar uitziet, groei ik gewoon mee. Ik ben hier nog lang niet uitgekeken.

10. Wat waren tijdens je studies je droomprojecten? Waar hoop je nog terecht te komen, mochten er geen beperkingen zijn?
Ondanks het feit dat ik geen concreet project voor ogen had, wist ik wel dat ik naar een sector wilde gaan die iets praktisch en menselijk in zich had. Als ingenieur kan je een belangrijke bijdrage leveren aan de maatschappij.

Ik had anderzijds niet verwacht dat ik een safety-functie zou terecht komen. Dat is puur toeval, maar het sluit wel heel goed aan met de richtlijnen die ik mezelf had gesteld.

Joni Vanderheijden voor USG Innotiv

Doe mee!

Hierbij nog een extra oproep van USG Innotiv aan alle technische studenten (zowel bachelor als master)! Bezorg ons een kort verslag en wat fotomateriaal van je project en wij publiceren het met plezier op onze site. Zo kan je meedingen naar de nominaties voor de Dag Van De Ingenieur, editie 2012.

Lees alle details hier: http://www.dagvandeingenieur.be/p/projecten.html

Save the date!

Noteer alvast 21/3/2012 in je agenda. Dan organiseren we de 5^e editie van de Dag Van De Ingenieur. Weer een hele dag in het teken van alle technische medewerkers en studenten. We sluiten de dag zoals gewoonlijk af met een leuk avondevent. Alle details hierover vind je vanaf midden januari op www.dagvandeingenieur.be.

__________________________________

Volgende scholen hebben hun deelname al bevestigd:

_________________________________

Een leuk initiatief dat wij graag steunen. Allen daarheen :)